เพื่อนสมัยเรียนมหาวิทยาลัยของคิมซอนโฮ

เพื่อนในภาค Broadcasting Entertainment รุ่น 05 K-ARTS ครับ!

ถ้าเข้าเรียนตั้งแต่ปี 1 จะได้ยินเสียงนี้ตลอดเวลา 1 ปี

“สวัสดีครับ XXX, สาขา XX ภาค Broadcasting Entertainment รุ่น 05 ครับ!”

ทุกคนที่แสดงตัวว่าเป็นศิษย์เก่า จำได้ใช่ไหมครับ?

ตอนรุ่นพวกเรา เขาบอกว่าจะมีภาคการแสดง ตอนเทอม 2 ปี 06 เพราะแบบนั้นเอกการแสดง จะเรียนจบในภาค Broadcasting เอกการแสดง ที่เรียนจบในภาคการแสดง ถูกวางไว้เป็นทางเลือก แน่นอนว่าผมไม่ได้อยู่เอกการแสดงครับ

และในความทรงจำ ผมจำได้ว่าไม่มีซอนโฮในปีจบการศึกษา 2008 ที่เป็นหลักสูตร 3 ปี พอลองหาในอัลบั้ม ก็ไม่มีจริงๆ

มีศิษย์เก่าคนหนึ่งที่ยืนยันตัวด้วยอัลบั้มปี 2011 ด้วย ซอนโฮอาจจะเรียบจบในปี 2011 ก็ได้ครับ

ผมอยู่คนละเอกกับซอนโฮ และไม่ค่อยเข้าสังคม ผมไม่ค่อยสนใจชีวิตมหาวิทยาลัยเท่าไหร่ เรียนเสร็จก็กลับบ้านเลย แต่ก็กลับพร้อมกับซอนโฮบ่อยครับ ขึ้นรถบัสโรงเรียนแล้วก็ไปต่อรถไฟใต้ดินสาย 4 ที่สถานีจุงอัง

เราเจอกันบ่อยระหว่างไปโรงเรียนครับ ถ้าผมขึ้นรถไฟใต้ดินที่สถานีบอม-กเย ก็จะเจอกับซอนโฮที่ขึ้นรถเมล์และต่อรถไฟที่สถานีอินด็อกวอนครับ เพราะแบบนั้นเลยสนิทกัน คลาสเรียนตอนเช้าก็มีวิชารวมที่เรียนด้วยกันครับ

ตอนปี 2 เทอม 2 จะสนิทกันมากกว่าตอนเทอม 1 เหมือนคุยกันถูกคอมากกว่าจะสนิทครับ เขาเป็นเพื่อนที่สดใสและใจดีเหมือนชื่อเลย (ตอนเทอม 1 เป็นระบบมหาวิทยาลัยที่ไม่สามารถกลับบ้านได้ตามปกติครับ เป็นเรื่องยากสำหรับนักศึกษาใหม่ที่จะได้กลับบ้าน เพราะต้องไปดื่มกับรุ่นพี่ และเตรียมงานที่เป็นกิจกรรมของมหาวิทยาลัย)

อย่างไรก็ตาม มีศิษย์เก่าบอกว่าซอนโฮชอบดื่ม ไปคลับบ่อย และมีปัญหาเรื่องผู้หญิงอย่างหนัก เรื่องนั้นผมไม่รู้เลยครับ ซอนโฮที่ผมรู้จักนั้น เขาคือคนที่พนันกับพวกเพื่อนเรื่องไปซื้อ Delimanjoo (ขนมปัง) ที่ร้านค้าในสถานี ตอนที่รถไฟใต้ดินหยุดอยู่ที่สถานีกึมจองสักพักประมาณ 1 นาที เป็นคนที่หัวเราะร่าเริงกับเรื่องทั่วไป และเป็นเพื่อนที่นิสัยดี เป็นพวกไม่ค่อยชอบเข้าสังคมเหมือนผม และตรงกลับบ้านมากกว่าจะไปดื่มสังสรรค์

มีอีกเรื่องที่เหมือนเรื่องโกหก

ผมได้รับการตัดสินให้ทำประโยชน์ให้สาธารณะ และเข้าอบรมที่ศูนย์ฝึกอบรมทหารโนนซาน เมื่อเดือนเมษายน ปี 2008 ซอนโฮไม่ได้เป็นทหารในทีมของผมที่นั่น แต่เป็นผู้ช่วยในทีมทหารถัดถัดถัดถัดไปจากทีมผมครับ

มันเป็นสถานการณ์ที่น่าเหลือเชื่อและอาจดูตลก แต่ช่วงเวลานั้นที่ยาวนานเป็นเดือน ผมดีใจเหมือนได้เจอน้องที่หายไปนานเลยครับ

ประมาณสัปดาห์ที่ 2 ก็ได้ทักทายกันระหว่างไปกลับจากการฝึก และหลังฝึกซ้อมเสร็จก็ได้พูดคุยกัน และเพราะซอนโฮ ผมถึงได้มีโอกาสคุยโทรศัพท์สาธารณะในช่วงเวลาเย็น อีกทั้งช็อกโก้พายที่ PX ซึ่งทหารเกณฑ์ใหม่ไม่สามารถซื้อได้ เขาก็ซื้อมากินกับเพื่อนๆทหารครับ

ผมจำได้ว่าให้เงินสดซอนโฮไป 50,000 วอน เพราะว่ารู้สึกขอบคุณจริงๆ ซึ่งเหมือนคนโง่เลย เพราะเงินนั่นไม่สามารถใช้ได้ในศูนย์ฝึกครับ

ตอนนั้นซอนโฮดูลำบากมากครับ

แค่ตัวเองก็ลำบากแล้ว แต่ก็มาช่วยดูแลเพื่อนที่เข้ามาเป็นทหารใหม่

ผมดีใจมากที่เห็นซอนโฮกับท่าทางเงอะงะในละคร Good Managers ดีใจที่ได้เห็นเพื่อนที่จริงใจและนิสัยดีมากๆในความทรงจำของผมกำลังไปได้ดี แต่ช่างน่าเสียดายจริงๆครับ

ครั้งสุดท้ายที่ผมได้เจอเขา น่าจะประมาณปี 2009 ผมไปเที่ยวเล่นร้านที่เพื่อนในรุ่นทำงานพาร์ทไทม์ แล้วก็เจอเขาครับ

ทุกคน คนเราอาจจะเปลี่ยนกันได้ใช่ไหมครับ ซอนโฮเองก็อาจจะไม่ใช่ซอนโฮที่ผมรู้จัก เรื่องที่ผมเล่าก็นานมากกว่า 10 ปีแล้ว แต่ว่า อย่าวิพากษ์วิจารณ์ว่าเขาเป็นคนไม่ดี หรือเป็นคนที่เลวร้ายอยู่แล้วตั้งแต่อดีต และกังขาในการกระทำของเขาจากการทำผิดพลาดหลายครั้ง หรือแค่ครั้งเดียวเลยครับ

พวกเราทุกคนสามารถเป็นคนดีสำหรับบางคน และเป็นคนที่แย่สำหรับบางคนได้ครับ

แต่ที่ว่าซอนโฮเดิมทีเป็นคนนิสัยไม่ดีอยู่แล้ว หรือทำไปเพราะเป็นคนเลวนั้น ซอนโฮไม่ได้เป็นแบบนั้นครับ

เราเลิกพูดถึงเรื่องในอดีต และในส่วนที่เขาทำผิดในปัจจุบัน เราก็รอดูท่าทางของเขาที่สำนึกผิดต่อผู้คนที่ผิดหวังเพราะเขากันเถอะครับ

ผมเองก็ต้องยืนยันตนใช่ไหมครับ

อย่างไรก็ตาม ขอให้ทุกคนใช้ชีวิตอย่างมีความสุขครับ

ที่มา https://m.pann.nate.com/talk/363208849

#kimseonho

#김선호

#คิมซอนโฮ