แนะนำตัวละครฮงดูชิก

ฮงดูชิก (อายุ 35 ปี) – (หัวหน้า หมู่ 1 เขต 5 ตำบลกงจิน เมืองชองโฮ)

มีการบรรยายลักษณะหน้าตาของผู้ชายคนนี้เอาไว้

ผู้ชายที่มีสันจมูกราวกับแกะสลัก เต็มไปด้วยความเศร้าราวกับละครโศกนาฏกรรมกรีก รอยยิ้มที่เหมือนเด็กหนุ่มกระตุ้นให้นึกถึงกลิ่นของความรักครั้งแรก สายตาที่มองอย่างลึกซึ้งราวกับจะตะโกนว่า “Here’s looking at you” (บทพูดจากภาพยนตร์ <Casablanca> ผู้คนต่างเรียกเขาว่า ‘หัวหน้าฮง’!

คำว่า หัวหน้านั้น เป็นคำที่มีความหมายแทนหัวหน้าเขตการปกครอง ดง, รี, ทง, บัน ซึ่งเป็นตำแหน่งพิเศษของพวกผู้ใหญ่ที่อยู่มานานในหมู่บ้าน นอกจากนี้ ยังเป็นเพียงแค่ตำแหน่งที่ไม่ได้มีอะไรมาก คล้ายกับอาสาสมัคร และได้รับเงินโบนัสพิเศษ 50,000 วอน ปีละ 2 ครั้ง

ในช่วงวันสำคัญ…ดูชิกทำงานในฐานะหัวหน้าหมู่ 1 เขต 5 ตำบลกงจิน เมืองชองโฮ มาได้เพียงไม่กี่ปี ในกงจิน มีคำสั่งที่ราวกับเวทมนตร์ ช่วยให้เกิดสิ่งที่เป็นไปได้ และเป็นไปไม่ได้ นั่นก็คือ “ช่วยหน่อยนะ หัวหน้าฮง” ไม่ว่าจะเกิดเรื่องอะไรกับใครที่ไหน ดูชิกก็จะไปปรากฏตัวตลอด ตั้งแต่การติดวอลเปเปอร์, ช่างฉาบปูน, ช่างซ่อมประปา ไปจนถึงซ่อมอุปกรณ์เครื่องใช้ไฟฟ้า ไม่มีสิ่งไหนที่ทำไม่ได้ ทั้งยังช่วยจับโจร และช่วยเหลือคนชราที่ตกไปในรางรถไฟ ได้รับรางวัล ‘พลเมืองผู้กล้าหาญ’ ถึง 2 ครั้ง ในกงจินนั้น ดูชิกเป็นเหมือนซูเปอร์แมนและสไปเดอร์แมน และงานประจำของผู้ชายที่แสนเพอร์เฟ็กต์คนนี้ก็คือ…ว่างงาน

ตามที่ถ่ายทอดให้เห็นทางละคร ถึงจะไม่มีอาชีพหลัก แต่งานที่เขาต้องทำก็ใกล้เคียงกับคำว่า ไม่มีที่สิ้นสุด

ดูชิกเป็นฟรีแลนซ์ด้วยความสมัครใจ!

เขาดำรงชีวิตด้วยการทำงานพาร์ทไทม์หลายอย่าง ตั้งแต่เดลิเวอรี่จาจังมยอน, แคชเชียร์ซูเปอร์มาร์เก็ต, งานบนเรือ ไปจนถึงงานที่ร้านกาแฟ และรับค่าจ้างขั้นต่ำ 8,720 วอน ไม่ขาดไม่เกินไปกว่านั้น

โปรดทิ้งความสงสัยว่า ภายในของเขาจะด้อยกว่าภายนอกที่สมบูรณ์แบบนี้ได้เลย

ดูชิกจำตัวอักษรจีนพื้นฐาน 1,000 ตัว ได้ตั้งแต่อายุ 6 ขวบ และถูกเรียกว่า เด็กอัจฉริยะ, ตอน 9 ขวบ เขาทดสอบ IQ ได้ 148 อีกทั้งเขายังมีประกาศนียบัตรรับรองนับไม่ถ้วน เช่น เจ้าหน้าที่ประมูลอาหารทะเล, ตัวแทนอสังหาริมทรัพย์, ช่างปูกระเบื้อง-ฉาบปูน-ติดวอลเปเปอร์, ช่างวางท่อประปา, ผู้เชี่ยวชาญด้านการทำอาหารเกาหลี, ผู้เชี่ยวชาญการพับกระดาษ (ศิลปะ), ใบรับรองการจัดตกแต่งจานผลไม้ เป็นต้น และยังมีสิทธิบัตรงานประดิษฐ์ที่ใช้ความสามารถระดับสูงอยู่หลายฉบับ รู้วิธีการหมักเหล้า และรู้ลึกในธรรมเนียมการชงชา, ทำสบู่กับเทียนหอมได้, มีสูตรลับอาหารเฉพาะตัวอีกจำนวนมาก สามารถพูดกับแรงงานต่างชาติที่มาจากรัสเซียได้ราวกับเจ้าของภาษา มีกล้องแพงๆอยู่หลายตัว และถ่ายรูปเก่ง ไม่เพียงเท่านี้ ยังมีความรู้ลึกซึ้งด้านมนุษย์ศาสตร์ ตั้งแต่โบดแลร์ ไปจนถึงคานต์ ปิดท้ายด้วยเขาจบวิศวกรรมเครื่องกล จากมหาวิทยาลัยโซล

ผู้ชายแสนพิเศษคนนี้ไม่มีเรื่องที่ไม่รู้ และไม่มีเรื่องที่ทำไม่ได้ เขาเติบโตและใช้ชีวิตอยู่ที่กงจินแห่งนี้

คุณปู่และคุณพ่อเขาทำอาชีพประมง ตอน 6 ขวบ เขาต้องสูญเสียพ่อแม่จากพายุ มีเพียงดูชิกและคุณปู่ที่ไม่สามารถขึ้นเรือได้ คุณปู่จัดการเรื่องงานประมง และเปิดร้านน้ำมัน พร้อมกับเลี้ยงดูชิกไปด้วย แต่ทว่า แม้แต่คุณปู่ก็จากไปตอนปี 2002 เมื่อดูชิกอายุ 16 ปี ในวันนั้นเป็นวันที่ไม่สามารถลืมเลือนไปได้ วันที่แข่งชิงกับทีมสเปน ในเวิลด์คัพ รอบ 8 ทีมสุดท้าย

หลังจากนั้น ก็ไม่ใช่เรื่องที่พูดเกินจริงเลย ว่าดูชิกเติบโตมาด้วยการดูแลของคนในหมู่บ้าน แม้เขาจะมีความสามารถดีเยี่ยมด้านการเรียน เช่น ชนะเลิศการแข่งขันคณิตศาสตร์ ของจังหวัดคังวอนในช่วงสมัย ม.ต้น แต่เพราะอยากอยู่ได้ด้วยลำแข้งตนเอง จึงเข้าโรงเรียนเทคนิคช่วง ม.ปลาย แต่ว่าเขาได้ยินคำพูดดูหมิ่นตอนที่พยายามหยุดลูกชายเจ้าของเรือที่ใช้ความรุนแรงกับเพื่อนร่วมชั้นของเขา เพื่อที่จะหักหน้าคนนั้น เขาจึงกลับมาตั้งใจเรียน และเข้ามหาวิทยาลัยโซลให้อีกฝ่ายอิจฉา เขามีนิสัยที่มีความเด็ดเดี่ยว ถ้าตั้งใจว่าจะทำ ก็จะทำให้ได้ แม้โดยพื้นฐานจะเป็นพวกรักสันติ แต่ทักษะการต่อสู้ก็ไม่ธรรมดาเช่นกัน นอกจากนี้ยังมีเรื่องเล่ามากมายเกี่ยวกับดูชิกในกงจินอีกเป็นกระบุง แต่ว่ามีเรื่องเกี่ยวกับดูชิกที่ทุกคนไม่รู้เหมือนกัน นั่นก็คือ ในช่วง 5 ปี หลังจากดูชิกเรียนจบมหาวิทยาลัย

มีข่าวลือมากมาย ตั้งแต่เรื่องที่เป็นเหมือนตำนานเล่าขาน ทั้งเป็นสายลับเกาหลีเหนือ, สายลับหน่วยข่าวกรองแห่งชาติ, พิชิตยอดเขาเอเวอเรสต์ ไปจนถึงเข้าคุก, เข้าโรงพยาบาลจิตเวช…

ถึงแม้จะมีเรื่องเล่ามากมาย แต่ดูชิกก็ไม่เคยเอ่ยปากเล่าเกี่ยวกับตัวเขาเลยสักครั้ง

แต่ทว่า สิ่งที่แน่ชัดคือ ในช่วงระยะเวลา 5 ปีนั้น ได้เปลี่ยนชีวิตของดูชิก

ดูชิกกลับมาที่บ้านเกิด ซ่อมบ้านที่เคยอาศัยอยู่กับคุณปู่และอาศัยอยู่ที่นั่น พวกชาวบ้านเฝ้ามองดูชิกที่อยู่แต่บ้านโดยไม่พูดอะไร และทำกับข้าวมาฝากเท่านั้น กึ่งไม่สนใจกึ่งอบอุ่นเหมือนดูแลแมวจรจัด

ในวันหนึ่ง ดูชิกช่วยเปลี่ยนหลอดไฟให้บ้านคุณยายที่อาศัยอยู่คนเดียว และช่วยซ่อมหม้อน้ำที่พังให้ ช่วยดูแคชเชียร์ซูเปอร์มาร์เก็ต และช่วยจัดส่งพัสดุให้แทน เพียงไม่นาน สิ่งนั้นก็กลายเป็นชีวิตประจำวันของเขา ดูชิกช่วยเหลือคนในหมู่บ้านและรับค่าจ้างเป็นรายชั่วโมง ทำงานตอนที่อยากทำงาน พักตอนที่อยากพัก ใช้ชีวิตอย่างอิสระ เมื่อเสร็จงาน เขาก็จะไปซ่อมเรือที่คุณปู่ทิ้งเอาไว้ หรือไม่ก็ไปเล่นเซิร์ฟ และใช้เวลาอยู่กับตัวเอง การปล่อยให้ทุกอย่างไหลไปเองเป็นธรรมชาติเช่นนั้น คือวิธีการใช้ชีวิตที่ดูชิกตัดสินใจเลือกเอง

ภายในใจดูชิกรู้สึกได้ว่าตัวเองเป็นเจ้าของชีวิตตัวเอง

ผู้ชายคนนี้ตามหาความสุขจากสิ่งเล็กๆน้อยๆทั่วไปรอบตัวอยู่ตลอดเวลา เขามีส่วนร่วมทุกเรื่องของเพื่อนบ้านในฐานะคนท้องถิ่นที่อยู่มาตั้งแต่เกิด แม้เขาจะไม่อ่อนโยนหรือดูเอาใจใส่อย่างเปิดเผย แต่ก็เป็นคนอบอุ่น ภายในก็มีความรู้สึกเหงา, รู้สึกมีบางอย่างขาดหายอย่างช่วยไม่ได้

เมื่อฮเยจิน หญิงสาวที่แตกต่างกับเขาโดยสิ้นเชิง ปรากฏขึ้นตรงหน้าดูชิก ผู้หญิงดื้อรั้นที่มาจากโซลและเปิดคลินิกฟันที่กงจิน, ผู้หญิงที่ใส่รองเท้าส้นสูงราคาแพงมาก

และยึดติดกับตำแหน่งทางสังคม, ผู้หญิงที่คิดถึงแต่ผลประโยชน์และขีดเส้นแบ่งผู้คน, ผู้หญิงที่จริงจังเกินความจำเป็นกับในเรื่องแบบนั้น และมุ่งมั่นในการใช้ชีวิตของตัวเอง, ผู้หญิงที่ชอบใส่ร่มไว้ในกระเป๋าตลอดเพราะกลัวฝนตกคนนี้เริ่มสะกิดความสนใจของดูชิกอยู่บ่อยๆ

*แนะนำตัวละครฮงดูชิก

ที่มาจากหนังสือบทละคร Hometown ChaChaCha ของนักเขียน ชินฮาอึน

Translation : My Kimseonho Thailand

อ่านแปล แปลสัมภาษณ์นักเขียน ชินฮาอึน จากหนังสือบทละคร Hometown ChaChaCha >> https://kimseonhothailand.com/hometown-chachacha-script-book-interview/

#hometownchachacha

#คิมซอนโฮ

#kimseonho

#김선호

—–

**“ Here’s looking at you, Kid ” เป็นประโยคคลาสสิคจาก ภาพยนตร์ Casablanca ปี1942 จัดอยู่ใน100 Movie Quotesของสถาบันภาพยนตร์อเมริกัน ในอันดับที่ 6 โดยนักแสดงฮัมฟรีย์ โบการ์ตนักแสดงอเมริกัน เจ้าของวรรคทองอมตะนี้ได้รับการจัดอันดับจากสถาบันภาพยนตร์อเมริกัน ให้เป็นนักแสดงอันดับ 1 ในรอบ 100 ปี